Pfoeh hee… Nou daar ging ik dan, als ondernemer op mijn eerste workation! En dan hoor ik sommigen van jullie misschien wel denken: Maar Genevieve, je bent toch al 12 jaar ondernemer? Hoezo voor het eerst?
Dat komt doordat ik tot op vorig jaar altijd ondernemer was in loondienst (ik startte in januari 2022 full-time met ondernemen). Dan heb je daar simpelweg geen tijd voor, want er is nooit een baas die het lekker vindt dat jij even gaat ondernemen, op je hol, in Rome. Dus ja, mijn eerste keer!
Waar ging de reis heen?
Rome, één van mijn favo plekken in Europa. Het eten, de mensen, het feit dat het daar warmer is dan hier zo in maart/april. Wanneer in maart het staartje hier nog geroerd wordt, straalt daar het zonnetje, is het zo een 19 graden en hoef ik geen dikke jas meer aan! Ook is er zo ontzettend veel moois te doen en te zien, dat ik nog steeds niet uitgekeken ben.
Vorig jaar ging ik voor het eerst naar Rome, namelijk in februari 2022. In december zat ik er weer en nu dus weer. Verliefd much?
Hoe zagen onze (ja, onze… Mijn bestie – ook ondernemer – ging namelijk gezellig mee!) dagen eruit?
We vlogen vanaf Eindhoven, om wat kosten te sparen. Ik geef het simpelweg liever uit aan eten daar. Makkelijke keuze dus! Woensdagmiddag landden we rond 15:00, voor de vlucht en tijdens de vlucht tijd genoeg om even te werken. Hier heb ik wat posts ingepland, een marketingstrategie van een klant bedacht, een strategie van een andere klant verbeterd, wat mailtjes beantwoord en zitten beunen met mijn bestie over wat we gaan doen dit kwartaal (goals behalen, elkaar steunen, dat soort dingen). Ik was de dag dus niet geheel kwijt, en kon écht wat doen!
Na de vlucht hadden we heel relaxed een taxi naar ons hotel. Hierdoor konden we even bijkomen, en uit het raam staren. Als de taxi naar Rome er niet had geweest, dan hadden we lekker de trein gepakt – dat werkt ook prima, en er zijn in Rome echt genoeg stations in de buurt van diverse buurten en wijken.
Na aankomst liepen we even door het centrum, en zijn we gaan eten bij La Taverna. Op zich prima, maar jemig wat was het zout! Oh… en de serveerster vond het nodig om met ons bestek te gooien als we gang 1 op hadden.. Mehh. Ik was er al vaker geweest, en had dit zo nog nooit meegemaakt, jammer dus.
Na het eten liepen we nog even een rondje, en gingen we terug naar het hotel, lichten op tijd uit, want donderdag gingen we immers ‘s ochtends gewoon aan de bak.
Zie hieronder de foto van onze straat, naast Termini in Rome (centraal station).
Dag 2, donderdag om 07:30:
De wekker gaat en Kaya-Quintana en ik maken onszelf klaar voor het ontbijt. Thank God zat deze erbij inbegrepen, dus een zorg minder. Tijdens het ontbijt zijn we allebei nog aardig stil, even acclimatiseren dacht ik zo. “Mooi moment om me te bedenken wat ik ga doen zometeen…” Hoor ik mezelf nog denken. Na een kwartiertje komen we iets losser en beginnen we gezellig te beppen.
Boven pakken we onze gear, schiet mijn bestie nog even content voor haar socials (welke echt super leuk zijn, dus check even hier Kaya-Quintana haar TikTok! Ze is vet veel actiever dan ik, maar ik (check mijn account hierrrrr!) ga ook lekker posten over everything Rome 😀 – Ons zeker even volgen dus.
Ik check mijn mailbox nog even, die van een klant, plan contentshoots in, verbeter nog even een marketingstrategie en heb nog een call ingepland staan. Hier heb ik 3 uur voor, dus ik moest wel even doorpakken… Anyhoo, gelukt! Tip ls je op workation gaat: Het is géén normale vakantie. Plan dus echt even je werktijden in! Die van ons waren ongeveer van na het ontbijt tot 13:00. Zorg er ook voor dat je niet te veel meetings meeneemt!
Na het werk besluiten we een rondje te lopen, lekker naar buiten want het zonnetje schijnt! ondanks dat dit mijn derde keer in Rome is, ben ik altijd blij verrast met alle mooie straatjes. We gaan lekker lunchen, en ik ga voor de klassieke pizza napoletana.
Ook lopen we een rondje over het Vaticaan, drinken we een lekker wijntje en hebben we het veelal over de goals en mogelijkheden die er allemaal zijn binnen onze bedrijven. Het fijne aan Kaya-Quintana en mij is dat we conculega’s zijn, en zo een hoop begrip voor elkaar hebben. We horen elkaar goed uit en “we call bullshit” wanneer dat nodig is. Heerlijk!
Bij het Vaticaan komen komen we overigens ook een Friese kerk tegen – zie foto hieronder – en liepen we daar uiteraard even naar binnen. Gezien mijn Katho-Joodse komaf kan ik in deze stad helemaal mijn lol op met de gebeden, en zit ik overal even 5 minuutjes. Iedereen die ik liefheb krijgt een gebedje van me, dus geloof me: Dat zijn er een hoop geweest!
Terwijl we lopen, krijg ik een mailtje binnen van een heel tof merk, waarvan ikzelf nooit gedacht had ooit mee samen te werken. Bumble! Ze hebben een andere dating-app en ze hebben steengoede copy nodig voor hun slogans binnen Nederland. Het heeft aardig wat discussie op de mail gekost, maar op vrijdagavond hadden we een overeenkomst en mocht ik dinsdag aan de bak voor ze. Als je binnenkort hun copy tegenkomt op posters, apps en bushokjes: Dat is allemaal mijn werk 😀 yay!
Rond 22:30 zijn we alweer helemaal bekaf, we hebben ruim 12 kilometer gelopen en springen (om de beurt uiteraard) onder de douche. Trusten!
Hieronder zie je het Friese kerkje
Dag 3, vrijdag om 08:00:
We worden iets later wakker, gezien we allebei bekaf zijn. Al dat lopen en werken gaat niet in je koude kleren zitten. Mind you, dit is de eerste keer dat we zoiets doen. Na het ontbijt beneden lopen we weer naar boven om aan de bak te gaan. Het is voor mij een hele ochtend calls en plannen wegens de shoots van de mooie auto’s (google de Porsche GT3 maar even) die komen gaan. Tof! Ik mag namelijk de databank bij elkaar stellen voor mijn klant. Hoop werk, maar wel leuk!
Ondertussen draait mijn hoofd volle toeren, gezien ik ook een hele bak inspiratie heb gekregen voor mijn fashionbedrijf http://www.wantedgotit.nl. Ik heb besloten de boel weer open te gooien – maar nu meer met een communitygevoel. Een beetje zoals AM, maar dan voor sustainable merk-fashion. Zodoende moet je nu dus ook een account aanmaken om op de website te komen, en kan je de 3000 leden van de online community op FB vergezellen. Ik ben bezig met het vernieuwde businessplan hiervoor, en langzaam maar zeker komt de passie terug en alles op zijn pootjes terecht. Lekker gevoel is dat!
Na het werk besluiten we lekker aan de lunch te gaan, er zit een goed restaurant bij ons in de straat – aanbevolen door locals. Dat klinkt altijd goed! klik hier voor Cecio, en dank Kaya voor het vinden van deze plek! Na het eten bij Cecio blijft mijn nieuwe businessplan voor WantedGotit maar door mijn hoofd heen razen. We hebben al wat winkels gezien met mooie tassen en items voor de verkoop, dus we doen nog een rondje. Ik besluit twee tassen te kopen van aardige kwaliteit, zo kan ik ze stresstesten als ik thuis ben en checken of het “goed genoeg” is voor de webshop – want laten we nou geen troep verkopen 🙂
Na eigenlijk gewoon héél veel gewandeld te hebben, besluiten we naar een leuk zaakje te gaan voor wat macarons en zoete canneloni. We halen een flesje soju (koreaans drankje), en gaan gezellig op de kamer zitten babbelen. Dat was weer 11 kilometer, jemig wat ben ik bekaf zeg! Even kletsen, en dan even de rust pakken die nodig is.
Dag 4, zaterdag om 08:30:
We voelen de benen aardig, en hebben gisteren al even zitten googlen naar de stepjes die we overal zagen. De vorige keren in Rome leek mij dit te gevaarlijk, én ik nam eigenlijk continu de bus omdat het een stuk kouder was. Niet echt nodig dus.
Maar goed, we hebben besloten het avontuur aan te gaan en pakten de stepjes 🙂 Een rittenkaart was best goedkoop en de steppen gaan maximaal 20 km/u. Ik zal hieronder een foto bijvoegen, dan kunnen jullie het zelf checken!
Als eerste reden we naar de Basilica St. Maria, welke zich relatief vlakbij ons hotel bevond. Iedere keer als ik daar naar binnen loop voel ik me extra verbonden met mijn geloof, wie ik ben en wat ik doe. Het is daar zo machtig mooi dat ik weer een traantje laat. Misschien ben ik een gevoelige troela, maar mijn hart klopt op die plek altijd een stukje sneller en mijn katholieke deel wilt daar altijd blijven hangen.
Na de basilica rijden we door op onze stepjes naar een museum waar we van alles leren over kapucijners van Rome. Gezien het hoge gehalte aan skeletten en doden, heb ik besloten daar geen foto’s van te maken. Op veel delen in het museum mocht dat ook niet, dus deze wens heb ik helemaal gerespecteerd 🙂
Hierna kwamen we een trattoria tegen (Otello) welke heerlijk eten klaarmaakt en zijn ze doorgegaan naar Castel San’Angelo. Best een drukke dag als je het mij vraagt.
Het leuke van Castel San’Angelo is dat ik gratis binnen kwam, door middel van mijn perskaart! Blijkbaar is er voor mensen in mijn beroep – en ik werk dus ook gergeled voor nieuws-outlets – een fijne regeling dat je gratis op sommige plekken binnen kan komen als je in het bezit bent van een perskaart. Ik heb er een meegekregen onder het mom van “probeer maar”, en dat was dan ook fijn gelukt!
Castel San’Angelo is naast de kleine straatjes en trattorias een van mijn favo plekken in deze stad. Er is heel veel te zien, dus je loopt gegarandeerd een uurtje of 3 rond, en bovenin zit een restaurantje waar je (weliswaar veel te duur) eten en drinken kan bestellen. Binnen komen zonder reservering resulteerde voor ons in een kleine rij van een half uurtje, maar het was het meer dan waard. De uitzichten zijn prachtig en je bent écht even in een andere wereld.
Na deze gezellige tocht door het kasteel reden we door naar een bekende ijssalon, Venchi, en gingen we op zoek naar leuke (minder toeristisch uitziende) items om lekker mee te nemen. We zijn buiten gebleven tot een uurtje of half 9, maar daarna raakten we écht bekaf en besloten we om weer lekker naar het hotel te gaan. We hadden echt meer dan voldoende gezien, en de stepjes hebben ons heel erg geholpen!
Dag 5, Zondag om 08:00:
We zijn op de een of andere manier wederom lekker op tijd wakker – het zal wel in het systeem zitten 😉 – en vertrekken naar de ontbijtzaal om onze fuel van deze dag in te nemen. Het plan was eigenlijk om het Colosseum te zien en Het Forum wat erbij hoort. Maar gezien het de eerste zondag van de maand is, is het gratis en als we daar aan komen rijden staat er een rij van ruim 2,5 uur. Een van de heren die bij het park hoort zegt nog tegen me: “Nee joh, die rij kost maximaal 20 minuten.” Maar als ik ernaar kijk, is het echt belachelijk lang, de rij begint bij het forum (vooraan het Colosseum), maakt een draai om het hele Colosseum heen + tel daar nog een paar honderd meter bij op. Not kidding.
We wisten dat er in de buurt nog een oud badhuis was, en besloten om daarheen te wandelen. Deze plek was groot, even prachtig en hartstikke rustgevend. Goede keuze! We hebben hier dan ook ruim 2 uur rondgelopen, al dan niet meer… Ik weet zo uit mijn hoofd niet meer hoe het heet, zodra ik dat weer weet vermeld ik even een update hier 🙂
Na rondgelopen te hebben in het oude badhuis van de Romeinen, zijn we op zoek gegaan naar eten. Die buurt kende ik nog niet echt, dus voor mij ook een ontdekking. Ik heb even opgezocht op maps waar de restaurantjes ongeveer zaten, en daar zijn we ongeveer heen gelopen (nadruk op ongeveer). Na een wandeling van ongeveer 40 minuten hebben we onze keuze gemaakt, en zijn we lekker gaan zitten. We hadden pasta’s die echt overheerlijk waren met wat gegrilde groenten. HEERLIJK! Verreweg de beste carbonara die ik daar op heb gehad.
In eerste instantie hadden we onze twijfels over deze plek, want de kaart leek heel erg fusion… Maar het feit dat het lekker achteraf was, en dat we veel italianen zagen zitten gaf ons toch de nodige vertrouwen. We hebben hier ook ruim anderhalf uur gezeten, het was immers zondag – dus lekker rustig aan.
Voor we het wisten was het bijna 3 uur ‘s middags en besloten we verder te lopen. Waarschijnlijk hebben Kaya en ik een halve zonnesteek opgelopen (ik was ook verbrand, en ben vanaf toen mijzelf hé-lé-maal gaan insmeren), want we voelden ons niet helemaal top meer. Het weer was heel anders dan bij ons in de buurt, in west Nederland, en daar reageerden we aardig op. Dus het was lopen-rusten-lopen-rusten. Niets mis mee, natuurlijk. Hierom besloten we ook op tijd weer lekker terug te gaan naar het hotel, we moesten immers ook nog inpakken, gezien onze check-out de volgende ochtend om 11 was en we ons niet wilden haasten.
In het hotel kwamen we weer even lekker tot rust, aten we op wat we hadden gekocht. We kletsten nog het een en ander af over onze doelen voor het komende kwartaal en rond 23:00 ging het licht weer lekker uit. Rust. Morgen weer naar huis.
Maandagochtend om 07:30:
We stonden op, en gelukkig is alles al ingepakt. We konden rustig wakker worden, en liepen naar het ontbijt. “Blij als ik weer lekker aan mijn verse limoensap kan zitten als ik thuis ben.” Bedenk ik me. We zijn beiden aardig stil, gezien we echt moe zijn. Het fijne aan Kaya en mij is dat we hier beiden geen enkel probleem mee hebben.
Check-out is om 11:00, dus we stapten om 11:15 het hotel uit en gingen gelijk door naar het vliegveld. Daar hebben we wat gegeten bij Eataly, een groot restaurantketen, en zijn we op zoek gegaan naar een fijne werkplek. Ik nam Kaya mee naar de kleinere gate-haven (heet dat zo???), omdat ik wist dat je daar lekker kan zitten en werken. We vonden een plekje met stopcontacten, en toen begon weer een werkdag voor ons, tot onze vlucht om 17:15 zou vertrekken. Helaas hadden we een heel klein beetje vertraging van ongeveer 40 minuten, maar dat is nou niet echt iets om over naar huis te schrijven :).
Tijdens het werken ben ik mailtjes gaan beantwoorden, heb ik de briefing van mijn nieuwe copy-opdracht doorgelezen en ben ik begonnen aan dit blog. De tijd vloog in ieder geval, het was zo 16:00. Toen besloten we een hapje te eten, heb ik nog wat lekkers gehaald bij Venchi en op naar huis!
Verdict over workation (mijn mening, uiteraard):
Een workation houden heeft bij mij gezorgd voor de nodige nieuwe inspiratie. Ik ben weer lekker het een en ander aan het omgooien en krijg een frissere blik op alles.
Minpunten:
Ik vond het nogal kort, hierdoor moet je veel proppen. Ook vond ik onze hotelkamer te klein. De volgende keer ga ik zeker voor een beetje meer kwaliteit! Hiernaast heb ik ook huisdieren, en hen mis ik ontzettend als ik het huis uit ben. No worries, er wordt super voor ze gezorgd! Mijn familie woont om de hoek, letterlijk. Maar het voelt altijd een beetje als een heimweetje x schuldgevoel.
Pluspunten:
Die frisse wind waar ik het dus over had, én omdat ik al vaker in Italië ben geweest ben ik de taal gaan leren. Hierdoor kom ik daar lekker uit de voeten! Dit werd zeker gewaardeerd door de mensen, en hierdoor werd de service ook beter. Even lekker anders eten doet ook wat met je. Even een harde reset voor jezelf.
Wanneer ga jij op workation? Vertel ons in de community (klik hier!) erover.
Genevieve Pool, Ambitieuze Communityleider
